Die Hard 5 in de maak!

Aangespoeld

Zo , heb weer eens iets om me virtueel over op te winden!

Als rechtgeaarde P&O-boer zit ik al sinds 1997, jawel de vorige eeuw, met mn snuffert tussen de personeelsinstrumenten, diagrammen, casussen en projectgroepen.
Dientengevolge heeft ondergetekende ook een uitgesproken mening over het hete hangijzer dat voor de opwarming van deze heetwordende herfst zorgt!

Het ontslagrecht!
Zoals Mohammed B tegen Theo gezegd moet hebben: Ik steek maar gelijk van wal:

Toen afgelopen maandag bleek dat het hele toestanderige gedoe in een impasse was geeindigd was ik volkomen en perfect geirriteerd door Agnes Jongerius, die Blauwe Vinvis van de FNV. Ze was aangespoeld bij NOVA, waar ze met een triomfantelijke grijns zat te verkondigen dat een nationale ramp was voorkomen.
Ik had zin om Japanse Walvisvaarders wat GPS coordinaten van het FNV HQ door te faxen.

Als dat mens dat met droge ogen door dr baleinen zit te persen dat het toch echt niet de bedoeling is dat het bestaande ontslagrecht op de schop gaat dan kriebelt mn ruggegraat! Ken je dat? als het je helemaal niet lekker zit, dan krijg ik een K.U.T.gevoel in mn ruggegraat!
Het ontslagrecht is in Nederland namelijk compleet naatje geregeld.
Het is star, verroest en de enigen die er belang bij hebben zijn bange baby-boomers die hun baantje MISSCHIEN OOIT EVENTUEEL ZOUDEN KUNNEN KWIJTRAKEN!

Ik zeg dat het anders is, dat een heel ander paradigmaatje nodig is om tegen dit geneuzel aan te kijken.
Je mag van mensen best een beetje verwachten dat ze enigszins eigen veerkracht laten zien, in plaats van dat hangen in 'rechten' en vastgeroest bang zitten te wezen. Dit ontslagstelsel is verouderd en dient nog teveel als zware stok achter de deur die uitgaat van een slechtwillende werkgever.
Met dit sociale stelsel ben ik helaas van mening dat je afhankelijke burgers kweekt die al in een zwakkere positie zitten. Mijn uitgangspunt hierbij is dat een schok van ontslag soms ook een mooi moment om verder te kijken, het is heel fout bewoord 'een kans'. Als je echter blijft hameren dat Armageddon zal uitbreken bij einde contract, dan stimuleer je niet bepaald de zelfredzaamheid van de sociaal zwakkeren en stimuleer je hangen in de hangmat van sociale zekerheid en 'rechten' en dergelijke.

Ik zeg waarom:
In een baan zit je omdat je daarvoor bent aangenomen .Dit betekend dat er vertrouwen is in jou, net als jij vertrouwen hebt in een baas. Hij betaald tenslotte veel geld voor je. Jullie hebben samen een contract waarin jij je verhuurd gedurende een aantal uren per maand. Jouw maandsalaris in ongeveer de helft van de totale kosten die een werkgever aan je kwijt is, dus reken maar uit! Dat is nog eens een hoop vertrouwen nietwaar?
Dit gaat in 90% van de gevallen gewoon goed. Jij doet je werk ,je baas betaald.

Soms gaat dit ook mis. Hierbij heeft die vakbond gelijk dat dit soms is dat mensen hun baan kwijtraken door lageloonlanden en dergelijke.
Tja, voor mensen met weinig opleiding en 30 jaar werken bij dezelfde baas kan dit volslagen kut zijn inderdaad.
Echter, waarom ik van die FNV muts zo graag levertraan wil trekken is omdat het gewoon NIET WAAR is dat werkgevers 'makkelijk van werknemers afwillen'.
Maar de FNV brengt het alsof een bedrijf mensen in dienst neemt alsof het een bureaustoel is die je na gebruik gewoon bij het grofvuil kiepert.
STIEREPOEP!
Een werkgever heeft een bedrijf, soms hoort t erbij dat je mensen ontslaat. Zeker als je moet concurreren zijn lage lonen soms economisch de beste optie. En zeker met de globaliserende economie en de snellere wereld waarin we zitten zijn banen voor het leven nauwelijks meer voorhanden. Dienstverbanden kunnen minder goed gegarandeerd worden.
En laten we eens kijken naar de keren dat een medewerker gewoon niet functioneert. HEt is niet alleen een Garchamel achtige suit die op 30hoog sardonisch grijnzend met zijn speciaal hiervoor aangeschafte rode vulpen excelsheets vol weerloze sofinummers zit door te krassen. Soms doet iemand zn werk gewoon niet goed. Als je dan een vast contract hebt moet je een hele molen door met vele verslagen, gesprekken, controles, de rechter enz. enz. Dit kost met een beetje tegenzittende dingen zo maand of 4.
Das vier keer jouw maandsalaris x2.
Think about it!

Het probleem is nu dus dat als een werknemer ontslagen moet worden hier een ellenlange discussie over gevoerd wordt met allerlei drukdoenende dossierkwijlers bij het DWI en dergelijke. Niet erg, dingen moeten nauwkeurig gebeuren. Maar dit moet ook als echt overduidelijk sprake is van economische redenen, disfunctioneren en dergelijke. In deze processen kunnen in veel gevallen hele stappen uit de procedure gehaald worden.
Dit is
1-goed voor de efficiency
2-dus goed voor geld, want kost minder
3-duidelijker voor werkgever en werknemer, want die weten sneller waar ze aan toe zijn.

Ik heb uit eigen ervaring vaak meegemaakt dat mensen maanden in onduidelijkheid zitten en onzekerheid. En als je al niet zo goed op de arbeidsmarkt ligt is de kans dat een werknemer gaat hangen aan de laatste strohalmpjes gedurende de procedure erg groot. Als er dan toch een ontslag komt is de apathie vaak toegeslagen en zijn kansen gemist.
Zachte heelmeesters maken stinkende wonden.
Je kunt beter duidelijk zijn aan het begin en een nieuw (maar moeilijk, dat is zeker) pad inslaan.

Ook als iemand niet functioneert kan het maanden duren, terwijl iemand lachend salaris incasseert.
Even ter vergelijking: Als jij een contract hebt met bijv. Oxxio, deze komt zn afspraken niet na dus je beeindigd, maar vervolgens krijg je nog maandenlang rekeningen van ze.
Precies hetzelfde.

Iedereen moet dus zijn verantwoordelijkheid houden en ook nemen, maar leg de verantwoordelijkheid ook eens bij medewerkers zelf, in plaats van ze als een arm hongerkindje dood te knuffelen met rechtsbijstand, lange procedures en administratieve rompslomp.
Komt bij, en hier komt mijn knockout argument, dat veel procedures toch in het voordeel van de werkgever uitvallen( zeker driekwart, is een feit!)

Die potvis krijgt dan wel uit dr spuitgat dat dit juist bewijst dat versoepeling niet hoeft. Maar hiermee sluit ik mij aan bij Ben Tiggelaar , columnist in Intermediar en goedbetaalde coach ( www.bentichelaar.nl ) dat dit meer stuiptrekkingen zijn van een oude verroeste club grijze angsthazen die wanhopig aan hun rechten vasthouden en de arbeidsmarkt in nederland onnodig en onsolidair verstart houden zodat ze hun eigen zekerheden kunnen houden.
Wat een geldverspilling aan langdurige procedures, wat een werkverschaffing aan torens vol vastgeroeste ambtenaren en goedbetaalde advocaten.!

We moeten af van het zieligheidsidee van ontslagen mensen en toe naar zelfbewustere mensen die weten wat zij zelf moeten doen om aan de slag te blijven in plaats van achterover te hangen in een vangnet van sociale zekerheden en verworven rechten.
Heerlijk! maar onrealistisch en eigenlijk vrij asociaal naar henzelf maar ook naar anderen. Want een nieuwe medewerker onbepaalde tijd in dienst nemen is toch een (te?) grote financiele gok als deze bij de minst of geringste bedreiging van het contract als een soort palestijns kind dat net door israelische troepen is neergeschoten langs de camera's van de wereldpers gesjouwd wordt door een huilende moeder om dit afschuwelijke onrecht te tonen.

Het huidige ontslagrecht en CNV / FNV cluppies zijn dan ook bedoeld voor zielige mensen die inspelend op onderbuikgevoelens en goedkoop effectbejag met populistische argumenten hun eigen hachje proberen te redden.
en dat ben ik gelukkig niet.

Zo,
das eruit.

Kon ik jullie niet onthouden.. weest geinspireerd

http://www.dumpert.nl/mediabase/31363/948f9f59/pacman_in_rl.html

Jeff Buckley krijgt zn zin.

Afgelopen zondag besprak ik met een oom, met wie ik een concert in het Patronaat bezocht, de veel te vroeg maar daardoor legendarisch geworden melodramaat met gitaar en hese stem Jeff Buckley.

'Ik wordt daar niet vrolijk van', zo omschreef mijn oom zijn genegenheid jegens het door de man geproduceerde werk, nadat hij zich enige tijd had verdiept in het bescheiden maar immens cultureel verafgoode erfgoed van de in de Mississipi verzopen halfgod.

Laat dat nou echter net de bedoeling zijn.

Miezer

Soms kun je heimwee hebben naar dingen die voorbij zijn.
Soms kun je dat ook niet hebben, zoals vanochtend.

Om 9.00 uur was ik werktechnisch verordonneerd in Amsterdam-Oost om een medewerkster uit een reorganisatie nare dingen te vertellen over het einde van haar baan en wat zij hiermee aanmoest.
Niet dat het een type is dat veel uitleg nodig heeft, maar ze moest het wel officieel weten van een P&O'er, vandaar.

Daarom stond ik klokslag 8.45 op bushalte Muiderpoortstation.
Uit een drie tinten donkergrauw wolkendek miezerde regen die aangewakkerd door de straffe koude wind onder mijn paraplu doordrong , gele blaadjes bedekten grauw asfalt en stapels tot pap verregende resten van gratis dagbladen.
Toen ik, koud en met een (begrijpelijkerwijs) inktzwart humeur de straat overstak keken drie verkleumde theedoeken-met-oogjes mij mistroostig aan vanuit het bushokje aan de overkant terwijl aan weerskanten van de straat de grijze gevels van de sociale woningbouw enige potentie tot sfeervol stadsgezicht definitief bedierven.
Een kabeltrui met Lidltassen schuifelde langs de kale gevels en een moeder duwde een oude kinderwagen gehaast voor zich uit door de plassen regenwater.

Op dat moment was ik opeens HEEL ERG BLIJ dat ik niet langer in Amsterdam-Oost woonde.

Bedankt!

Via deze weg wil ik graag de gelegenheid te baat nemen enkele mensen zeer hartelijk te bedanken voor de geweldige dag/avond die mij afgelopen zaterdag verrassingstechnisch in de maag werd gesplitst. Dit in het kader van mijn schalkse huwelijk, inmiddels alweer anderhalve maand geleden.

De fotoos hiervan zijn vanzelfsprekend niet publiek, het schijnt dat er inmiddels een rel bij de GPD is over bestuurlijke inmenging omtrent publicatie hiervan.
Daarnaast zijn eventuele scrabeuze stijloefeningen in sepiakleuren niet via ondergetekende te verkrijgen, maar via de overige aanwezigen, van wie publicatie van genoemd beeldmateriaal waarschijnlijk binnen afzienbare doch niet concreet vast te stellen termijn plaats zal vinden.

Daarom enkel doch zeker niet onbelangrijk een zeer grote dank aan allen die afgelopen zaterdag mogelijk maakte
In willekeurige volgorde, om ruzie over noteringen te voorkomen:

Stephan,
Henk,
Michel
Merijn,
Leon
Rens
Menno,

Bedankt!!
(imaginair applaus mag nu in het eigen hoofd afgedraaid worden, welke vorm van hysterie dit aanneemt is volledig afhankelijk van de ziekte van betreffende geest)

n.b
Laurens / Robert,
jammer dat jullie er niet bij konden zijn om bedrijfs danwel Atlantische oceaan ertussen -en mini-vikingtechnische redenen, maar we hebben jullie bier opgedronken, dus dat was ook wel weer leuk dan.

Welkom!

Het is me wat.

Vanmiddag belde mijn vrouw mij op, gewoon even babbelen zoals wij dat wel vaker doen.
Op zich niets bijzonders, ware het niet dat zij op een gegeven moment, de aanleiding weet ik niet meer, zei dat mensen mijn stukje op mijn weblog hadden gelezen.
Of ze het leuk hadden gevonden laat ik in het midden, zo bescheiden ben ik wel.

Opnieuw, niets bijzonders. Maar wat blijkt nou, de bewuste lezersschare die mijn digitale domein kraakt bij tijd en wijlen en waar mijn eega op doelde, zijn de hoogopgeleide, zelfbewuste en ontwikkelde collegae van mijn vrouw.

En dat is een doelgroep die ik niet eerder hoopte aan te boren.
Maar ik moet niet klagen.
Je lezers zijn je fans en je fans daar moet je in het begin van je carriere niet te kieskeurig in zijn.

Daarom heet ik de creme de la creme van kwantitatief en kwalitatief crosslongitudinaal onderzoek van harte welkom om mijn bescheiden stek.
Verspreid het woord en hemel mij op als ware ik de Verlosser zelve, dit zodat ik exorbitante sponsorcontracten met dure firma's en schimmige bv's kan afsluiten en mijn verzameld werk bij Oprah op de booklist kan krijgen, zodat ondergetekende en aanhang stil kan gaan leven als god in Frankrijk, waar hij Ilja Gort uit zijn kasteel koopt om het om te bouwen tot schuur van zijn nieuw te bouwen megalomane europese equivalent van Hearst Castle.
Voor de liefhebber van verfijnd design en goede smaak, zie link www.hearstcastle.com

tot die tijd kan ik nu al constateren, geheel in de geest van Reve die met zijn Avonden wederom in ruime belangstelling verheugd is, dat ik niet onopgemerkt gebleven blijf.

Ik loop nu al naast mn schoenen!