Heel even:
Mij is het nog nooit overkomen, verslapen. Hoewel, een enkele keer heb ik wel eens de wekker niet gehoord, al dan niet per ongeluk, maar de rode draad bij deze schandalige luiheidsattaques was een van de drie D's: Drank, Droom of D'r niet uit willen.

Zoniet vanochtend. Na een dermate drooggelegde avond dat Al Capone een fortuin had kunnen verdienen in de illegale whiskeysmokkel ging ik gewoon op tijd naar bed, waar ik na het lezen van een prachtig stukje leo-blokhuis muziekliteratuur slash journalistiek rustig in slaap denderde.

en vanochtend werd ik, hoofdpijn van het gebrek aan drank en zonder droom ruw uit mn 'rustig-wakker-worden-stemming-want-anders-wordt-je-HEUL-HEUL-Chagerijnig gerukt met een zijdelingse blik op onze meerdanbejaarde wekkerradio, die OF ernstig ruisend een veels te vrolijke radio-deejay de ether inknettert of een dermate irritante piep produceert dat de rest van de dag bij voorbaat al meevalt. Wat op zich een hele gerusstelling is.
Wat wil het toeval: Ik had de wekker niet gezet!
D nr. 4: DOM!
Dus geen 'rustig-wakker-worden-stemming-want-anders-wordt-je-HEUL-HEUL-Chagerijnig' sfeer vanochtend, nee
K*T! Rennen!
Dus nu zit ik hier, HEUL chacherijnig te wezen met uitzicht over Amsterdam West, een busremise, een bouwplaats, een tramlijn, een metrolijn.
En er was geen irritante piep die de rest van de dag mee laat vallen
-Zucht van ellende-