Moederland

Tja, hoe langer iemand over iets nadenkt, hoe minder er vaak van een origineel idee overblijft.
Ik had nou al een week het idee om iets over het nieuwe jaar en kansen en mogelijkheden te schrijven, zeker nadat ik een zekere graad van zoetigheid had bereikt met mijn vorige post, maar ik heb dit dermate doordacht dat de doordenkplekken mijn gedachte fataal zijn geworden.
Daarom nu een regel stilte voor mijn dode gedachte..

Anyway
Af en toe schrijf ik eens een stukje voor de krant van de studentenvereniging van Geschiedenis aan de UVA, Eindeloos heet het periodieke blaadje, verkrijgbaar in beperkte oplage (ZO goed, ZO underground?, nee gewoon zo klein) en iedere keer is dit gekoppeld aan een onderwerp
Nadat door tentamenperikelen en algehele levensmoeheid (zo schat ik in) de afgelopen deadline voor inzending door verreweg het grooste deel van de redactie niet was gehaald
(uitgezonderd yours truly, als u het mij vergeeft dat ik even deze veer in mijn eigen reet placeer) zijn mijn stukjes (liefst twee a 1000 woorden, dus toch een goede 2 1/2 pagina's (bijna) tekst, gereviewd en wel) helaas in het tijdelijk en ik hoop niet al te cylindrische archief verdwenen.
In plaats daarvan is de meute opnieuw gemobiliseerd rondom een aansprekender( zo hoopt de Eindredactie) thema.
Daarom was het onderwerp voor deze maand: Vaderland.
Kunnen we allemaal wat mee, hebben we allemaal wat mee:
Toen bedacht ik mij: Wat is nou het verschil tussen vaderland en moederland?Mijn nekharen stonden plotsklaps loodrecht omhoog, ik voelde dat ik wat te pakken had..en ging op zoek...
Een bron ergens op internet (ik verzuim hier te citeren, wee mij en mijn gebeente) gaf uitkomst:
moederland is een kolonisator, een vaderland is het land van je nationaliteit.
Flink ziek gesproken (mijn eigen grappig bedoelde interpretatie van het woord fysiek, maar dat had je al lang meesmuilend gezien als oplettende lezer) is het vreemd, dat moet u met mijn eens zijn, dat je land van herkomst niet je moederland is, dus een moederschoot, maar een dominante vaderfiguur, als ik het toch even metaforisch in de gezellige familiesfeer hou. Irritatie vatte mijn geest, HIER was ik iets vreemds op het spoor..iets werkelijks onbestaanbaars..
Hoe in hemelsnaam kan het dat fysiologisch,biologisch, vruchtbaartechnisch gezien, met de kennis die wij heden ten dage hebben, en die is niet gering, dat Vaderland en Moederland etymologisch volkomen achterhaald zijn. EN DAT NIEMAND ZICH ER DRUK OM MAAKT! Het is net zoiets als de wet die altijd achterloopt op de samenleving, maar in dit geval is het wel bijzonder extreem. Dit baart mij (let op de woordspeling) grote zorgen!
Al eeuwen is bekend dat de moeder het kind baart, naar mijn idee prachtig metaforisch voor de plaats waar je vandaan komt, en het vaderland de grote sterke dominante factor is die je opvoedt, de kolonisator of overheerser in de breedste zin des woords. Toch praten we al eeuwen over ons VADERland. Heeft de bedenker van dit monster van een taaltechnische miskleun toevallig een slechte jeugd gehad, is zijn moeder bij hem weggelopen, of erger nog, er vandoor gegaan met een zeeman uit Texel en zijn ze verdwenen ergens op weg naar de Oost...
Mijne heren groene boekje: WAAROM IS HIER NIETS AAN GEDAAN! SCHANDE! Ik heb de stok om mee te slaan, welnu, ik ransel erop los!
Ik neem alvast het voortouw door te proclameren dat ik een prachtig moederland heb, en dat ons vaderland NIET bestaat. Laat het feit dat iemand deze stommiteit eeuwen geleden beging niet iets zijn wat wij heden ten dagen nog altijd op ons brood krijgen als zijnde ' correct nederlands taalgebruik' My Ass, of beter gezegd, mijn achterste.
'Den moederland getrouwe blijf ik tot in den doet.' ZO moet t zijn.
Daar heeft die Willem van Oranje wat aan! Die auteur was niet goed bij zijn hoofd, of natuurlijk slecht geschoold, of beter nog, allebei!

Daar wilde ik het graag bij laten.
Ik verzoek u als lezer toch eens te overpeinzen wat dit nu impliceert voor uw denken over Nederland..

Waarbijn ik trouwens u als extra gedachte wil meegeven wat dit nu is, in ' den doet' . Misschien was Den Doet wel een hoerentent 'den doet, klinkt wel soft-erotisch' , dat de schrijver (onbekend) die ons Wilhelmus schreef frequent frequenteerde en het daar met een Duitste hoer deed of iets dergelijks in plaats van met de lokale dames van licht vertier danwel zeden. Den vaderland getrouwe, maar niet in den doet, hmm, een interessante hypothese.
Dan is de term Vaderland misschien wel het resultaat van koortswanen ten gevolge van ernstige syfilis..
Alles ligt open.
Tot ziens in het Nationaal Dictee zou ik zeggen, ik denk dat ik een artikeltje voel opkomen.