Topmensen.

Kraanmachinist, mooi beroep volgens mij.
Als ik uit mijn kantoorraam kijk zijn ze aan de overkant van de tussengelegen busremise van het Gemeentelijk Vervoerbedrijf een kantoortoren aan het bouwen, samen met een nieuw bedrijfsverzamelgebouw waarin moderne, hippe bedrijven een Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen convenant uitvoeren om ons stadsdeel Slotervaart een beetje uit het dal te trekken waar zij (als je de media en misdaadcijfers mag geloven) in is weggezonken.

Onderdeel van deze bouwwerkzaamheden is het werk dat wordt gedaan door een tweetal hoge bouwkranen.
Ik heb nog nooit in een bouwkraan gezeten, maar het lijkt me een mooi beroep. Je gaat 's ochtends omhoog, je tilt dingen op en zet ze op commando's van de grond (waar nog een heel scala aan technieken, gebaren en woorden bij komt kijken heb ik ooit gelezen) op de juiste plaats.
Gedurende de hele dag zie je de wereld onder je aan je voorbij trekken.

Terwijl ik zo zit te kijken naar die bouwkranen realiseer ik mij ineens iets vreemds, maar op zich niet onwaarschijnlijks:
Ik kan mij zo voorstellen dat je bovendien die kraan langzaamaan gaat denken dat je buiten die onderliggende wereld staat. Misschien dat je God bent! Zou er daadwerkelijk iemand zijn die op een kraan werkte en inmiddels denkt dat hij (of zij natuurlijk, ik kijk ook wel eens in Opzij) een soort hogere dieteit is welke door aanbidding en sprenkeloffers op de knienen met verse lentebloesem bestrooid in een bosrijke omgeving zit met een paar door de moderne samenleving van streek geraakte volgelingen, met wie hij momenteel moorden op bekende Nederlanders voorbereid?

Ik weet het niet, maar ik zou het me zomaar kunnen voorstellen, als ik zo naar de duizelingwekkende hoogte van de kranen kijk, de eenzaamheid van het beroep en de totale onmisbaarheid voor de werklui op de grond.

Naast het gevaar van zulke sujetten voor de samenleving kun je natuurlijk ook een positieve draai aan dergelijke psychische stroomversnellingen zoals ik hierboven brainstormde geven:
Door die afsluiting creeer je leiders! mensen die sturen en een visie hebben.
Overzicht hebben ze, zijn gewend aan het begrip lonely at the top, hoge bomen veel wind en meer van dat soort vage managementtermen en oneliners waar stervelingen als ik een broertje dood aan hebben, maar waar zij waarschijnlijk hun leefwijze in weerspiegeld zien.

En aan dergelijke mensen ontbreekt het nogal eens hier in Nederland.

Ik vond het een interessante gedachte.