AFTELLEN!

Nu de lancering van de spaceshuttle nogwatnogwat is vertraagd door tropische storm Ernesto hebben we een open doelgelegenheid om onze focus te switchen naar een veel belangrijker aankomend moment, de overdracht van ons nieuwe huis.

Over om en nabij de 3 dagen (fuck de verdere gedetailleerde aftelling, mocht er iemand zo gek zijn dit uit te willen zoeken knock yourself out, veel plezier ermee.) hebben wij cetirus paribus de sleutel van ons hondekot te haarlem.

En dat is met een zekere mate van leukheid fantastisch!
Vanaf aanstaande vrijdag heb ik (cetirus paribus, ik blijf het herhalen!) een eigen voordeur in een aanstelliger saai rood uitgevoerde voordeur, met een eigen hal een eigen opgang, twee verdiepingen (wat ik nog steeds een mooie term vindt, voor iets wat BOVENOP je huis zit, waardoor de term 'verhoging' sluitender zou zijn, maar dat terzijde), twee toiletten, garage, twee dakterrassen, ligbad, douche, twee slaapkamers en een fantastich uitzicht over eeh, huizen, een kruispunt, maar ook duinen in de verte, achtertuinen, de BAVO basiliek, en meer van dat soort moois.

Ik heb er heel veel zin an, maar hoe dichter de datum naderbij komt, hoe groter de zenuwen zich opstapelen. Hoe zal het eruit zien, is het niet helemaal verrot, hebben we een goede koop gedaan? Allemaal dingen die je jezelf afvraagt nu je zo'n grote stap (want face it, dat is het!)
gaat ondernemen.
Natuurlijk is dit allemaal onderdeel van je in een onbekende situatie begeven, dus daarom kan ik het prima behapstukken.
Toch zal ik pas vrijdagmiddag die spanning kwijt zijn, wat ik ook niet moet overdrijven, het is natuurlijk muchos voorpret en gezonde positieve spanning, zeg maar een soort plankenkoorts, want het is ook gewoon verschrikkelijk leuk.

In dit schemergebied tussen hoop en vrees wacht ik dit belangrijke moment af.
En dat is best kicke, want vooruitgang wordt geboekt, je hebt toch een soort vertrouwen wat je uit met deze stap dat je goed bezig bent.
Dus ik kan met recht tegen mezelf zeggen: Brand, Goed bezig!