Afkicken.

Natuurlijk kan ik nu natuurlijk een licht-sarcastische opmerking maken over Pierre Bokma, de grand-dame van het Groot-Nederlandsch Toneel, de welke afgelopen zaterdag tactisch stond opgesteld bij de Biertent op de Parade als ware het Harry Mullisch op het boekenbal, met een voor de gelegenheid correct ensemble bestaande uit colbert en lichtgroene (!) pantalon.
Minzaam als een heer die zijn koninkrijk overziet en zijn onderdanen in King-Louie jurkjes en andere Amsterdam-Zuid uniformpjes aan zijn alziend oog voorbij zag trekken...

Maar dat doe ik niet!

Er namelijk iets veel ergers aan de hand.
Aankomend weekend ga ik niet naar Lowlands.
Dit is een nogal schokkende gebeurtenis in mijn verder weinig schokkende gebeurtenissen bevattende leven.
Ik ging namelijk jarenlang WEL, en nu, voor het eerst sinds 9 jaren NIET.

Redenen waarom zijn geld en andere prioriteiten. Dit neemt alleen niet weg dat het een soort cultuurschok teweegbrengt in mijn fragiele tere kinderzieltje. Je kunt gevoel en verstand nu eenmaal niet altijd synchroon laten lopen.
Aankomend weekend verwacht ik dus kouwe-kalkoenverschijnselen, nare fysieke reacties op de stress, slapeloosheid, eetstoornis, angstaanvallen, braakneigingen, recidive in drugs-en drankverslavingen die ik nooit heb gehad, maar waarschijnlijk wel in mijn vorige leven als respectievelijk Jezus, Karel de Grote, Lodewijk 14 tm 18 , Stalin en Jimi Hendrix (steeds minder macht, maar Jezus, Karel en Lodewijk waren beroerd op de Stratocaster).
Verder zal het zich uiten in waanideeen, koortsaanvallen, hallucinaties waardoor ik hotelkamers verbouw (die ik uit voorzorg dan ook niet boek dit weekend), agressief gedrag, huilerigheid, extreek exceem en een voorliefde voor sportsokken onder een te korte pantalon....

Gelukkig zal ik in staat zijn afleiding te vinden in respectievelijk een verjaardag, een etentje en Haarlem Jazz, misschien wel het beste festival na Lowlands, als je 81 bent of een Vinexhuis hebt.