Now breaks my wooden shoe

Colbert was tijdens hetbewind van Lodewijk de XIV minister van economische zaken (zeg ongeveer 1660-1685 of iets dergelijks). Nu zul je zeggen, leuk, maar hou dat soort ontzettend interessante KUTweetjes maar lekker voor je..
zou kunnen, ware het niet dat nar hem is het welbekende door menig hipkip, trendy, zakelijk, saai, stoffig, doorsnee,progressief conservatief liberaal confessioneel kereltje gedragen, jasje is vernoemd. afgezien van zijn heldere en vrij moderne opvattinge over economie is dit natuurlijk een prestatie van jewelste.. Ik zie nog geen Bosje om je nek hangen, of in je van Bommels glijden om zweetvoeten tegen te gaan... (om maar eens wat kledingmogelijkheden te brainstormen die Bos' eeuwige roem modetechnisch kunnen garanderen.)

Bij deze het bruggetje naar mijn eigen prachtige leven:
Vandaag nam ik de gelegenheid te baat om weer eens verantwoord op mijn werk te verschijnen met een leuk overhemd en een nog leuker colbertje.
Maar als ik nadenk over de naam dan moet me toch iets van het hart.
Wat is namelijk het geval: ik draag een jasje dat de naam heeft gekregen van een protectionist, van iemand die een koning ondersteunde die dankzij zijn vele oorlogen Frankrijk behoorlijk bankroet maakte en bovendien (belangrijkste punt!) van iemand die in zijn loopbaan vooral bezig was om economisch te concurreren met zijn grootste concurrent en economische vijand: De Republiek der 7 Verenigde Nederlanden, toentertijd het rijkste land van europa.
Dus eigenlijk druk ik met dit jasje uit dat ik wil dat buitenlandse dictatoriale machten zich succesvol afzetten tegen de Nederlandse economie.Nog bizarder is het ook zo'n beetje het hele nederlandse zakenleven, zeker goed voor 99% van de afzetmarkt voor dit luxe kledingstuk, dus uitdrukt met hun dress-code dat Nederland als economie een gevaar vormt.
Dat dit vaak genoeg wordt gecombineerd met een das, dat je in dit geval kunt opvatten als een strop waaraan je onze economie kunt opknopen, of het stuk dat je bloedtoever naar je hersens afknijpt (dus de kenniseconomie om zeep helpt) maakt het geheel metaforisch wel heel wrang.

Blijft mijn filosofische zelfreflectie : Waarom ga ik niet meteen met een bom naar het ministerie van Economische zaken in plaats van lafhargtig met een slap stuk ribtextiel de Nederlandse concurrentiepositie te ondermijnen...
Ik hoor jullie denken: wat vergezocht,
Maar vergeet niet dat de MAO-isten met een rood boekje een vrij lullige uitdrukking van een toch behoorlijk bevolking decimerende ideologie hadden, en menig Gangster met de grote G (ik noem de immer imponerende arme vrouwtjes op een fiets voor hun sodemieter rijdende Snoep hondje hondje) in de VS zich met een blauwe danwel rode zakdoek flink stoer uit de kontzak hangend onderscheidt.
De kracht van textiel is sterker dan je denkt.

Ik zou daarom van Bommel willen oproepen om een buisinessklomp te introduceren en het nederlandse zakenleven willen oproepen het colbertje te laten voor wat het is!
Als nederland een kenniseconomie wil worden en concurrentie de baas, dan moeten we beginnen alle metaforen en bedreigingen die ons onderbewust gevangen houden (jaja, je wist het misschien niet, maar dit is zo, heus wel!) weg te smijten.


Daarom pleit ik voor een ander soort kledingstuk dat door nederlandse zakenmensen kan worden gedragen als dresscode, zoals bijvoorbeeld (om een leuk idee aan te dragen) de Klomp met de grote K.
Dat het anders niet goed zal gaan kun je, hoe kant het ook anders, op je klompen aanvoelen!